Archief 2    Bert Van Hoorick

 

Bert Van Hoorick werd in volle oorlogstijd geboren op 31 januari 1915. Zijn vader vocht achter het front in de rangen van het Belgische leger en stierf 2 dagen voor de wapenstilstand. Het verlies van zijn vader zal mede de basis vormen voor zijn antimilitarisme. Als geen ander zal Bert zich zijn hele leven inzetten voor vrijheid, vrede en sociale rechtvaardigheid.

 

Tijdens zijn studies aan het Atheneum op de Graanmarkt, ontpopt hij zich als een welbespraakt scholierenleider en al op 18-jarige leeftijd wordt hij actief lid van de Belgische Werkliedenpartij en de Socialistische Anti-Oorlogsliga. Aan de universiteit te Gent krijgt hij bekendheid met de uitgave van een pamflet tegen de oorlog. In 1935 moet hij hiervoor verschijnen voor het Assisenhof. Een groot bijgewoonde solidariteitsactie grijpt plaats zowel in België als in Nederland. Hij wordt vrijgesproken.

 

Zijn naam vestigt Van Hoorick definitief als hij te Aalst in 1936 – hij is pas 21 – de gangmaker wordt van de grote algemene werkstaking voor één week betaald verlof. Hij spreekt de massa toe vanop lantaarnpalen en fabrieksmuren. Zo belandt hij in de gevangenis van Dendermonde. Ook in 1936 vertrekt Bert naar Spanje om er in de burgeroorlog het verzet te leiden.

Bert’s strijdvaardige inzet bezorgden hem de scheldnamen : oproerkraaier, bendeleider, tafelspringer, herrieschopper. Bijwijlen was hij dit allemaal tegelijk, maar uiteindelijk werden alleen de zwaksten in de maatschappij er beter van.

 

Na de inval van het Duitse nazileger wordt Van Hoorick krijgsgevangen genomen op 28 mei 1940. Hij komt terug  in Aalst op 31 januari 1941 (dag van zijn verjaardag). Hij duikt onder, organiseert en leidt het verzet tegen de bezetter en coördineert de sluikpers van de Kommunistische Partij. Hij is lid van de partisanen tot hij in 1943 door de Gestapo wordt opgepakt.

Van Hoorick wordt eerst naar Breendonk, vervolgens naar Buchenwald gebracht. In zijn bibliografie ‘In tegenstroom’ beschrijft hij op aangrijpende wijze zijn jaren in krijgsgevangenschap. Bij zijn terugkeer roept hij tijdens één van belangrijkste meetings op om samen te blijven strijden voor vrede, vrijheid en socialisme.

 

In 1946 wordt Van Hoorick lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Korte tijd later stapt hij ook de Aalsterse gemeenteraad binnen. In de Kamer zetelt hij voor de KPB van 1946 tot 1949 en voor de BSP van 1958 tot 1976. In 1974 krijgt hij van de koning de grootste onderscheiding nl. “Commandeur in de Leopoldsorde.”

 

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1959 wordt Bert Van Hoorick schepen van Cultuur, Onderwijs, Sport, Toerisme en Militie. Met een ruime blik vernieuwt en stimuleert hij het Aalsters cultuurleven. In die periode ontstaan ondermeer : de oprichting van de Culturele raden, de balletschool, het jeugdtoneel, de sporthal in de Rozendreef, de sportvelden aan de Osbroek, de kinderopvang, het stedelijk onderwijs, de oprichting van het gedenkteken voor de beide wereldoorlogen op het Vredeplein, enz …

Van groter belang is de aankoop van het gebouw in de Schoolstraat waarin de Academie voor Podiumkunsten (de vroegere academie voor Muziek, Ballet en Toneel) wordt ondergebracht. Hij hervormde de bibliotheken, legde de grondslag voor het huidig cultuur centrum ‘De Werf’, stelde de Dirk Martensprijs voor literatuur in en was in 1976 – bij het overlijden van zijn dierbare vriend – de stichter van het Louis Paul Boongenootschap. Het was trouwens Van Hoorick die Boon eerder kansen als journalist had geboden.

 

Uit de rest van zijn politiek-sociale engagement en leven laat hij ons veel na dat als voorbeeld kan dienen : zijn uitgesproken vlaamsgezindheid.

 

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 bestond een voorakkoord waarbij Van Hoorick als burgemeester werd voorgedragen. Toen de Christelijke Volkspartij de afspraak weigerde te honoreren, kwam de Socialistische Partij ondanks een triomfantelijke overwinning, in de oppositie terecht.

 

Gezondheidsproblemen doen Van Hoorick eind jaren ’70 noodgedwongen afhaken. Hoewel hij zich uit het publieke leven had teruggetrokken, bleef hij tot enkele weken voor zijn dood, actief en kritisch de politieke actualiteit volgen en was hij een belangrijk inspirator voor sterk sociaalvoelende, nieuwe socialisten.

 

Op 19 februari 2000 sterft met Bert Van Hoorick één van de grootste politici die Aalst heeft gekend. Vriend en vijand erkennen het belang van zijn persoonlijkheid voor de socialistische idee én voor de culturele ontvoogding van Aalst.

 

Patrick De Smedt