PALING IN 'T GROEN
Bij onze "jeugd" vriendinnen Emmie en Ann Van Malderen (en hun moeder ocmw
raadslid Emilienne De Smedt) waren we vele jaren kind aan huis.
Brent werd er in zijn eerste levensjaar trouwens opgevangen. Bij de 2 Emmie(y)s
werden wij geregeld uitgenodigd voor een lekker etentje.
Emmie, die blijkbaar nu liever zelf uit eten gaat, was toen gespecialiseerd
in: Tong in madeirasaus, Rijst met appelsientjes, en ... Paling in 't groen.
Deze drie gerechten worden nu nog geregeld bij ons thuis klaargemaakt. En
telkens komt dan wel op één of andere wijze Emmie ter sprake.
De rijst met appelsientjes (en met cognac geflambeerde tournedo's) is trouwens
zoveel jaar later het lievelingsgerecht geworden van Brent, en hij kan het
ook zelf klaarmaken. Bij Emmie leerden we trouwens ook aperitieven: picon-
witte wijn, campari-orange, of de klassieker aan huis (als 't vlug moest gaan)
raphaël (met de plastieken ijsblokjes en de glazen roerstokjes).
Het palingrecept (20 jaar geleden door Emmie voor het laatst klaargemaakt)
staat nergens te boek.
Het origineel kwam van haar grootmoeder Malvina Steenhoudt (onze eerste
vrouwelijke BSP verkozene in de Aalsterse gemeenteraad) en werd later door
Emmie wat verfijnd.
De hoeveelheden weet ze niet meer, de ingrediënten en bereidingswijze wel.
Een reconstructie:
Paling in 't groen voor 3 à 4 pers:
Kervel (veel), een paar blaadjes spinazie, kloeke ajuin. peper, en zout, samen
opstoven in boter (ui niet laten bruinen)
Ook andere verse tuinkruiden kunnen worden toegevoegd.
Gekuiste paling toevoegen en zachtjes stoven. Duur -afhankelijk van de dikte
van de paling- +/- 15 min
Halfweg een glaasje witte wijn toevoegen.
Afwerking: een scheutje citroen (wordt niet door iedereen geappreciëerd) en
saus binden met wat maizena
Smakelijk.
Café Frappé uit de Binnenstraat
De nieuwe zaakvoerder Luc Waterschoot van "VDS"- drankenhandel "Van Der
Schueren" in de Binnestraat ontwikkelt nog geregeld nieuwe drankjes.
Ik ken de winkel sinds mijn kinderjaren. Ik herinner mij dat men bij "VDS"allerlei
alcoholische dranken uit het vat kon kopen. In huis hadden wij zelden sterke
dranken, maar tegen de eindejaarsperiode ging ons moeder met een paar lege
flessen zo cognac (voorde mannen) en elexir (voor de vrouwen) kopen. Men tapte
rechtstreeks uit de vaten en men mocht altijd eerst eens proeven. Ik ken geen
andere plaats in Aalst waar een dergelijke (goedkope) verkoopswijze bestond en
nog steeds bestaat. Ondertussen is de winkel ook bekend voor de zelfbereide
kleurige aperitieven (de rode boerkes) en vooral ook voor de Faluintjeskoffie.
Een uitstekend en eenvoudig recept op basis hiervan is de café frappé van
faluintjeskoffie.
Faluintjeskoffie is ondertussen een gekend en gewaardeerd streekproduct dat
vooral warm met een laagje slagroom tijdens de wintermaanden wordt
geconsumeerd. Maar ook tijdens de zomerperiode kan men voluit van de
faluintjeskoffie genieten door er een café frappé van te maken.
Men laat een hoeveelheid vanille-ijs smelten en men voegt eenzelfde
hoeveelheid faluintjeskoffie toe.Goed mixen, vervolgens in ijscoupes gieten en
een tijdje in de koelkast plaatsen. Men bekomt een heerlijk romig dessert met
de volle mokkasmaak van de faluintjeskoffie.
GRIEKENLAND: TZATZIKI
Griekenland en de Griekse eilanden zijn onze favoriete bestemming zowel inzake
vakantie als inzake restaurantbezoek in eigen stad.
Wat de restaurants betreft kan het te maken hebben met de late openingsuren
waar we na een dagje en avondje vergaderen nog welkom
waren om soms het eerste eten van de dag nog voorgeschoteld te krijgen (laat
en ongezond).
Zo spraken we jarenlang af om na een vermoeiende gemeenteraad (meestal na
middernacht) nog met een aantal collega's bij "de Griek"
te gaan eten, dikwijls ook te gaan bekomen van wat vooraf ging. Het gezelschap
wisselde maar PDS was een vaste deelnemer. Van zo'n
moment hangt er trouwens bij "Zorba" een foto in de inkomhal. Spijtig
eigenlijk dat de Aalsterse Griekse restaurants nu niet meer zo laat
(of zo vroeg) open zijn. De meeste raadsleden (gespreid over alle partijen min
1) eten nu na de gemeenteraad samen een spaghetti bij
Mieke op de Grote Markt, wat natuurlijk ook zijn charme heeft.
Bij Antonis (restaurant Zorba) op de Houtmarkt verkies ik "medaillon d'agneau",
bij Nicos (restaurant Dion) in de Vrijheidsstraat "gamba's".
En voor wie van afwisseling houdt is er ook nog restaurant Naxos in de
Ridderstraat en nog een tweetal andere restaurants in de omgeving
van het vroegere politiecommissariaat.
Belangrijkste herinnering voor mij was die avond in 1988 toen Marc Galle mij
na een moeilijke partijvergadering uitnodigde bij Zorba om er
bij een glas Retsina te polsen naar mijn eventuele interesse om schepen te
worden.
Maar de Griekse restaurants zijn ook vooral sfeervol door de (soms life)
muziek of worden soms extra sfeervol door de ouzo of metaxa.
(Aan te raden CD: 'Songs my country taught me' - Agnes Baltsa (Deutsche
Grammophon)).
Tzatziki maakt deel uit van elke goede Meze of wordt ook als aperitiefhapje
aangeboden
Benodigdheden voor 8 personen:
grote komkommer
4 teentjes look
halve liter griekse yoghurt
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel azijn
witte peper en zout
Bereiding:
komkommer wassen en raspen en vocht er uitdrukken
de knoflook uitknijpen
komkommer,knoflook, azijn, peper en zout in kom doen en roeren tot
samenhangende massa bekomen wordt
roerend beetje bij beetje de olie toevoegen
minstens een uur in koelkast plaatsen voor opdienen
AALST:
BALLETJES IN TOMATENSAUS
De eetgelegenheid "Very Good" op de hoek van de Alfred Nichelstraat
(Houtmarkt) bestaat niet meer. Spijtig!
Bij Rita en Ignace kon men prijselijk en lekker eten in een aangename bijna
familiale sfeer, zonder franjes.
Bovendien kon j'er meerdere kranten lezen of discussiëren met de uitbater.
Ignace was altijd goed geinformeerd,
geinteresseerd in politiek, had visie en veel mensenkennis. Je moest goede
argumenten hebben om hem te
kunnen overtuigen. Het zeer verzorgde restaurant met aanpalende frituur had
een opvallend glazen plafond met
aan de muren oude historische foto's van Aalsterse plaatsen. Het was hier dat
ik op basis van een oude foto de
idee kreeg om rond het standbeeld van Nepomucenus het vroegere traliewerk te
laten terug plaatsen.
Vooral het stoofvlees, de steaks en de mosselen waren er heel lekker. Hier
leerden wij ook de "hangcultuur"-
mosselen kennen waarmee Ignace nog voor de start van het mosselseizoen
uitpakte. Hiertoe diende hij telkens
vroeg in de morgen naar Nederland te rijden.
Maar de Very Good was vooral het lievelingsrestaurant van ons zoontje Brent.
De "balletjes in tomatensaus"
klaargemaakt door Ignace (of Rita?) was zijn lievelingsgerecht. En dat is
altijd zo gebleven. Hetzelfde gerecht
met de beste ingridiënten klaargemaakt bij ons thuis of elders lustte hij
niet. Geregeld gingen we er dan ook
porties kopen om in te vriezen. En nu zovele jaren later, in de "Bistro
Pallieterke" in Hofstade, bij Philippe (Rita
en Ignace's zoon) ontmoetten wij Ignace opnieuw. En ja opnieuw politiek debat
en ... Ignace gaf ons ongevraagd
een paar porties "balletjes in tomatensaus" mee voor de nu afstuderende Brent.
Hij was het niet vergeten en wij
zullen het ook nooit vergeten, nu we 't gerecht ook meekregen:
VOOR 3KG GEHAKT
BALLETJES ROLLEN EN KOKEN IN WATER MET SNUIFJE ZOUT
BOTER SMELTEN IN KOM
1 GROTE OF 3 GESNIPPERDE AJUINEN ZACHT TOT (BIJNA GAAR) LATEN SUDDEREN
VAN VUUR NEMEN EN 3 EETLEPELS BLOEM TOEVOEGEN
GOED ROEREN ZODAT GEEN KLONTERS ONTSTAAN
OP VUUR ZETTEN EN VOCHT VAN BALLETJES TOEVOEGEN
GOED ROEREN EN 1 KLEIN BLIKJE TOMATENPUREE, 4EETLEPELS TOMATENKETCHUP
EEN HALVE POT TOMAGREQUE TOEVOEGEN
MET PEPER EN ZOUT OP SMAAK BRENGEN EN LATEN DOORKOKEN
EEN BEETJE AANDIKKEN MET AARDAPPELBLOEM
SMAKELIJK
(TOMAGREQUE VERKRIJGBAAR O COOL)
DENDERLEEUW: SCAMPI'S A LA JO
EN TANIA
Tijdens
een etentje bij Tania en Jo Fonck samen met Lina en Rudy De Leeuw kregen we
lekkere scampi's als voorgerecht.
Jo is een ex collega uit mijn vroegere Codep tewerkstellingsperiode. Hoewel de
banksector op zich een zeer concurrentiele
werkomgeving is en Jo zeer veel ambitie had/heeft, hebben wij mekaar nooit als
concurrent beschouwd, integendeel.
Wij ondersteunden en verdedigden mekaar ten volle, konden met mekaar goed
opschieten en werden vrienden voor het leven,
ook in de politiek. Ook met een aantal andere Codep collega's (Walter Moens,
Gerrit DeLeeneer, Freddy Van Cauwenbergh,
en Luc Lepouttre) zijn we kontakten blijven onderhouden.
Jo's grootvader Armand De Pelsmaeker was socialistisch volksvertegenwoordiger
en burgemeester van Denderleeuw. In 1968
overleed hij echter ingevolge een autoongeluk. Zijn echtgenote, (de zeer
mondige) Agnes bleef echter politiek actief en zo werd
Jo' s moeder Sonja later ook gemeenteraads- en ocmw raadslid. Jo zit nu ook
zelf in de gemeenteraad en heeft wellicht goede
kansen om schepen te worden. De familie De Pelmaeker drukt zo al jaren een
stempel op het Denderleeuwse gemeentebeleid.
Maar ook de toekomstige nieuwe vakbondsleider (in opvolging van Mia De Vidts
en Xavier Verboven) Rudy De Leeuw was
aanwezig. Jo had deze voor ons beiden gemeenschappelijke vriend mee rond de
tafel gebracht. Een betere keuze kon hij niet
maken. Zo konden wij drieën nog eens een avondje politiek discussieren, voor
ons boeiend, voor de vrouwen misschien iets
minder gezellig ?
Benodigdheden :
- scampi's ( zak, diepgevroren )
- 1 groene en gele paprika
- 250 gr. paddestoelen
- 1 potje Boursin met kruiden
- archideolie
- curry ketchup
- 100 ml room
- peper, paprika- en cayennepoeder
- verse look
- rode porto
Bereiding :
- scampi's vooraf laten ontdooien
- scampi's pellen
- bak de scampi's in de olie en kruiden met paprika en peper
- versnipper de paprika's en paddestoelen
- voeg deze groenten samen met de look toe aan de scampi's wanneer deze licht
verkleurd zijn
- laat de groenten gaar worden en voeg dan het potje Boursin toe, laat dit
smelten en giet dan de room bij
- alles even doorkoken en werk af met curry ketchup, kruiden en een beetje
rode porto
Voila, klaar en nu opdienen op een voorverwarmd bord met stokbrood en .....
lekker smullen !
SMAKELIJK !!!
Terug naar
boven..
SPANJE: PAELLA
Het bekendste Spaanse gerecht waarvan de naam is afgeleid van de platte, ronde
pan waarin het wordt bereid “paellera”
In de beginperiode van ons schepenambt werden wij (Gracienne, Odilon, Fanny en
ikzelf) thuis uitgenodigd bij één van onze Spaanse vrienden, de
vakbondskameraad Igual Antonio om er de door zijn echtgenote Anny Matthijs
zelfbereide paëlla te proeven, overheerlijk!
“Mijn vader Santiago, kwam in 1957 naar België, om er te werken in de mijn van
Zwartberg. Mijn moeder en ikzelf bleven achter in Spanje en kwamen pas een
jaar later naar België. Ik was toen zes jaar. België zocht in die tijd
gastarbeiders om er in de mijnen te werken en mijn vader had dan ook een
contract op zak vanuit Spanje. Die contracten waren zo opgesteld dat je als
gastarbeider verplicht was voor een vooraf vastgelegde periode in de mijnen te
werken. Tijdens deze periode mocht je en kon je geen ander werk zoeken en
aanvaarden.. Een tijdje voor het sluiten van de mijnen zakten heel wat
Spanjaarden af naar Aalst waar ze aan ’t werk konden als textielarbeiders. Zo
ook mijn vader en mijn oom José die werk vonden bij Fabelta.
Mijn vader was van thuis uit socialist wat geen evidentie was in het Spanje
van Franco. Mijn grootvader die tijdens de burgeroorlog tegen Franco had
gevochten zat er zelfs een hele poos in de gevangenis. Eens in België
veranderde die politieke gezindheid niet. Het was dus logisch dat hij zich bij
het ABVV liet syndiceren. Wat mijn vader van zijn vader meekreeg, kreeg ik dan
op mijn beurt door van mijn vader. Op 14-jarige leeftijd verliet ik de
schoolbanken om als arbeider te gaan werken. Sinds mijn 16de werk ik voor
Gates te Erembodegem. Ook ik ben altijd bij het ABVV gesyndiceerd geweest en
het is via die weg dat ik mij steeds meer ging engageren in de socialistische
beweging. Ik werd vakbonds- afgevaardigde, lid van de ondernemingsraad en het
comité voor veiligheid en gezondheid. Vanuit de vakbeweging was de interesse
voor de politiek een bijna logisch gevolg, een vanzelfsprekendheid. Na mij
naturalisatie tot Belg kon ik dan ook actief deelnemen aan 'de politiek',
eerst als kiezer, later zelfs als kandidaat voor de SP bij de
gemeenteraadsverkiezingen. Het contact met mensen, de zin tot discussiëren en
de strijd voor sociale rechtvaardigheid hebben mij daarin gedreven. Mijn vrouw
heeft Spaans geleerd door veel te luisteren en stapsgewijs te proberen. Met
vallen en opstaan en zonder schaamte om zich belachelijk te maken. Door te
kijken en opnieuw zelf te proberen leerde ze ook de geheimen van de Spaanse
keuken.”
ESPANOLITO QUE VIENES AL MUNDO
VALGATE DIOS!
UNA DE LAS DOS ESPANAS
HA DE HELARTE EL CORAZON
(Antonio Machado)
Dit jaar (2006) zal Antonio geen kandidaat meer zijn bij de
gemeenteraadsverkiezing. De SP.a
kon echter een goede opvolgster op de lijst plaatsen, de (ook van Spaanse
afkomst) vakbonds-
afgevaardigde Antonia Flores, zus van Santi, Francesco, Eugenio en Francisca.
Ook hun vader Flores Sanchez Antonio kwam toenertijd in de Belgische mijnen
werken.
Paella
Benodigheden
gambas,calamar,visfilet,kip,chorizo,mosselen,sperziebonen,erwten,bleekselderij,uien,look,
safraan,laurierblaadje,tomatenpuree,artisjokharten,gepelde
paprika,zout,peper,paprikapoeder,
Bereiding
rijst,gambas en calamar koken in zelfde water (vocht bewaren)
kip bakken
als de kip klaar is water op de pan gieten en bij het vocht van de vis voegen
in paellapan uien en look fruiten in olie
vocht toevoegen waarin safraan, tomatenpuree en zout aan de kook brengen
dan rijst toevoegen en 5min laten koken (1 vuist per persoon)
alle ingrediënten toevoegen (het laatst de artichok, paprika en erwten)
Als de rijst te droog is vocht toevoegen
smakelijk
TSJECHIË (PRAAG): BRAMBORORA POLEVKA en GOULASH
Naar de Oostbloklanden zijn wij eigenlijk nog niet op reis geweest, ook niet in Tsjechië. Op een zomeravond maakten wij wel kennis met de Tsjechische keuken
bij Lucette Callebaut en Patrick Van De Putte thuis. Ik vroeg Lucette over deze
gezellige avond (onder vrienden) een bijdrage te leveren voor de website.
En ze deed meer dan haar best!
Ahoj Praha ! Hallo Praag !
Tot voor kort wou ik nooit opnieuw naar een zelfde vakantiebestemming. Deze keer heb ik vreemd genoeg voor de eerste keer heimwee naar één stad … Praag, de Tsjechische hoofdstad, de “gouden” stad, de Stad van Honderd Torens, de parel aan de Moldau, “Moeder” ja zelfs “Koningin der steden” … Dichters en reizigers bewieroken deze stad. Wat hangt er in de lucht ? Romantiek ? Mystiek ? Eigenzinnigheid ?
Of spreekt de Tsjechische schrijver Milan Kundera met zijn boek over “De ondraaglijke lichtheid van het bestaan”, een passioneel-realistisch verhaal dat zich afspeelt in deze prachtige stad, tot mijn verbeelding ?
Via zijn personages (waarvan de ik-figuur er één is) filosofeert de schrijver over kitsch, over communisme, over ballingschap (waarover hij kan meepraten, aangezien hij sinds 1975 in Frankrijk woont en sinds 1995 zelfs in het Frans publiceert), over het doel van het leven, over toeval, en over het wezen van de roman: `Een roman is geen bekentenis van de auteur, maar een onderzoek naar het menselijk leven in de val die de wereld is geworden.' En tóch leef je mee met Tomas en Tereza, de ploeterende geliefden in communistisch Praag die uiteindelijk een liefdesdood sterven. Kundera biedt een sprankelende cocktail van Kafka, Diderot en Tolstoj. “De ondraaglijke lichtheid van het bestaan” is daarmee met recht de bekendste moderne roman over het al dan niet gehandschoende totalitarisme in het communistische Oostblok.
Door het centrum van Praag stroomt een met 16 (!) bruggen overspannen rivier, de Moldau, een onmisbare levensader. Het water zorgt voor een onvergetelijk decor. Een stad met een architectuur om stil van te worden. Dat mensenhanden zoiets gepresteerd hebben ! Noch het oorlogsgeweld, noch het natuurgeweld hebben deze Boheemse metropool getemd. Praag is jarenlang overheerst door communisten, weggestopt achter het Ijzeren Gordijn. Zelfs in deze periode zorgde een “boheemse” opstand in 1968 voor “De Praagse Lente”. Russische tanks verpletterden de bloesems …
De Fluwelen Revolutie van 1989 zorgde voor het ontwaken van de stad. Een westers ritme heeft zich meester gemaakt van deze stad.
En toch … Polka en “dance”, gotiek, barok en postmodernisme, klassieke interieurs en moderne lounges, Boheemse knoedels en nouvelle cuisine, de “oude” stad, de “nieuwe” stad …de gelijktijdigheid van het niet-gelijktijdige zorgt voor een unieke sfeer.
Het culinaire Praag
“Hoogstandjes” moet je hier niet verwachten. De inheemse specialiteiten zijn niets voor fijnproevers of dieet-fanatici. Een eerder eentonige, maar wel eerlijke keuken.
Typisch Tsjechisch is 'Knedliky', een meelprodukt dat bij vlees (bv. goulash) geserveerd wordt.
Behalve in een Restaurace kan je goed eten in een Hospoda of Hostinec (een soort buurteetcafé) of, heel Tsjechisch en goedkoop, in een Jidelna (eetzaal voor bedrijfspersoneel). Handig om te weten is dat het in restaurants in Tsjechië de gewoonte is om lege borden meteen af te ruimen, ook als je tafelgenoten de maaltijd nog lang niet beëindigd hebben. Beroemd is het Tsjechische bier (Pivo) waarvan het Pilsener Urquell (het bier waar de naam Pils vandaan komt) en het Budweis het meest bekend zijn. Naast de landelijk bekende bieren zijn er diverse bieren van plaatselijke brouwerijen, zoals Krakonos uit Trutnov. De wijnen uit Tsjechië zijn ook uitstekend. Zij komen van wijngaarden in het zuidelijk deel van Tsjechië (Moravië).
Als pousse-café drinken de Tsjechen een glaasje Becherovka, de beroemde bitterzoete kruidenlikeur uit Karlovy Vary.
Opvallend in de Tsjechische keuken zijn de “knedliky” of knoedels, waarbij je kan kiezen uit een zoete (gemaakt uit tarwe- kwark- of aardappeldeeg) of een neutrale variant (meeldeeg en wit brood). Deze laatste wordt in plakjes gesneden of als ronde knoedel geserveerd.
Het deeg heb ik daar in een pakje gekocht en thuis uitgeprobeerd. Een succes was dat niet. Was het de sfeer die ontbrak ? Het baksel werd een misbaksel. Ik durfde de knoedels op een “Praags dineetje” aan mijn gasten amper te presenteren … Een aanrader : proef de “knedliky” in Praha !
Bramborova polévka (Aardappelsoep)
Voor 6 personen
1 kg bloemigkokende aardappelen
1 pak diepvriessoepgroenten
30 gr boter
¾ liter groentenbouillon
1 eetlepel mierikswortelpasta (kant-en-klaar)
zout
versgemalen peper
1 klein potje slagroom
Schil de aardappelen. Verhit de vetstof en fruit de groenten + stukjes aardappel even aan. Voeg de bouillon toe. Laat het geheel garen op een middelhoog vuur.
Zet er de mixer in. Kook weer op. Voeg de mierikswortelpasta toe. Kruid met peper en zout en roer er de room door (niet meer laten koken !).
Tip : verrijk de soep naar smaak met gebakken champignonplakjes, gestoofde preiringen, reepjes gerookte zalm, nep-kaviaar ….
Tsjechische Goulash
Per persoon:
250 gr varkensvlees (of rundsvlees) in blokjes – ½ paprika, fijngesneden – 1 tomaat in kleine stukjes – 1 ui gesnipperd – ½ teentje knoflook, fijngesneden – 1/8 koffielepel paprikapoeder – 1/8 koffielepel komijn (typisch Tsjechisch kruid) – zout – peper – 1/8 bouillontablet – zure room
Bak het vlees even vlug aan in een braadpan. Doe alle groenten erbij en laat ze even meebakken. Doe de kruiden erbij, het bouillonblokje en een beetje water en laat de goulash langzaam gaar sudderen. Haal de pan van het vuur en roer de zure room erdoor.
Dobrou chut”! Na zdravi ! (Eet smakelijk ! Proost !)
Lucette Callebaut
...
CHINA:
KIP MET GON-BO SAUS
Bij de Chinees gaan eten was circa 35 jaar geleden nog een rariteit in Aalst,
goed voor speciale gelegenheden. Eind de jaren 60 waren er slechts 2
restaurants, in de Molenstraat en in de Vrijheidstraat. Ondertussen kwamen er
meerdere Chinese restaurants en "afhaal Chinezen" bij. Wij gingen steeds en nu
nog geregeld bij Yok Tha, de Chinees in de Vrijheidstraat die als publiciteit
kartonnen bedrukte afscheurlucifers bedeelde, maar waar het ook eenvoudig,
goed, verzorgd en prijselijk was/is. Een restaurant uitgebaat door een
vriendelijke, ietwat bescheiden familie waar men zich onmiddellijk thuisvoelde.
We zagen er als het ware de kinderen opgroeien en steeds meer vat krijgen op
het restaurantgebeuren. Vele Aalstenaars hebben hier voor het eerst een
Chinees in levende lijve gezien en voor het eerst kennisgemaakt met deze
gevarieerde keuken.
Het Belgische avontuur voor de familie Lee begon in 1969 toen de 32 - jarige
vader Lee voor het eerst de Belgische bodem betrad. Tot 1974 bleef vader Lee
alleen in België, legde contacten en maakte al voorbereidingen om een jaar
later de rest van zijn gezin naar België te laten overkomen; om dan samen met
hen zijn eigen restaurant "YOK THA" te beginnen.
Het restaurant bouwde een goede reputatie op en een tevreden cliënteel. Om hun
klanten nog meer comfort te bieden besloot de familie in 1984 hun activiteiten
in een ruimer pand uit te oefenen, aan de overzijde van dezelfde
Vrijheidstraat. In 1999 werd weer een stukje geschiedenis geschreven in het
familieverhaal. Zoon Po sang neemt het restaurant officieel over van zijn
vader. Maar lang kon hij echter niet wachten om zijn eigen stempel te drukken
op het restaurant en in 2002 werd het interieur volledig vernieuwd tot wat het
nu is.
Wat de familie niet weet is dat wijzelf met een aantal vrienden toenertijd
interesse hadden voor het mooie herenhuis toen het te koop werd aangeboden. Ik
meen mij te herinneren dat de vraagprijs toen voor ons
net dat tikkeltje te duur was. Goed voor Yok Tha!
Kippenfilet met krokante groentjes met gon-bo saus in de wok
Benodigdheden :
Voor 2 personen :
Twee kippenborsten
een teentje look
wat gember
1 ajuin
1 paar worteltjes
enkele champignons
witte selder
1 paprika
1 prei
(bambooscheuten)
maïs- of arachide olie, zout ,peper, 10 cl bouillon of water, rijstwijn of
witte wijn, sesamolie, hoi-sin saus, oestersaus, ( sambal ).
Voorbereiding :
Kippenborst in dunne plakjes snijden,
kruiden met zout en peper, een schuitje Chinese rijstwijn (eventueel gewone
witte wijn)
een beetje aardappelzetmeel (dit om het vleesvocht niet te laten ontsnappen
tijdens het garen)
De groenten ook in dunne plakjes snijden, ajuin, wortelen, champignons,
selderie, paprika's, wit van prei en eventueel ook plakjes bambooscheuten.
Bereiding :
Kippenborst eerst in kokend water gaar koken en laten uitlekken.
De wok heet laten opwarmen, een scheutje olie,(maïs - of arachide olie), de ui
eerst fruiten daarna een teentje look en gember (en eventueeel een beetje
sambal voor de pittigen onder ons), de groentjes bijdoen. Een beetje
roerbakken in de wok, daarna de reeds gare kippenplakjes erbij, kruiden met
oestersaus en hoi-sin saus en naar eigen smaak met nog wat zout en peper.
We voegen dan het water ( normaal bouillon ) bij en om het gerecht te binden,
mag een beetje zetmeel oplossen in water en al kokend en roerend bijvoegen.
Afwerken met een scheutje sesamolie en rijstwijn.
Tip : Het water of bouillon zal best warm moeten zijn, anders duurt het te
lang vóór het terug kookt en dan zijn de groentjes niet meer krokant.
Indien u over een Tep-Pan beschikt, kunt u deze ook gebruiken om op te dienen.
Maar eerst moet het heel heet op het vuur gebrand hebben.
BELGIE: MOSSELEN IN NIEMANDSLAND
Op een morgen in februari bracht ik samen met de verantwoordelijke van de
stedelijke woonwinkel Ann Renneboog een "werkbezoek" aan het
crisisopvangcentrum Niemandsland aan de Hertshage in Aalst.
Bedoeling was om op een onverwachts moment beter kennis te maken met ons
opvangcentrum voor daklozen. Alleen de verantwoordelijke en bezielster Agnes
Van Brempt was vooraf op de hoogte gebracht.
Samen met haar medewerkster Ely Van De Velde (ook "genogramspecialiste" voor de
insiders) verwelkomde zij ons in de vroege uurtjes zodat we samen met een
aantal bewoners konden ontbijten.
In de sobere maar aangename keuken kregen wij koffie, brood en kaas.
Cawra-directeur Stef Muylaert kwam ons later vervoegen. Meteen konden wij
tegelijk de geplande verbouwingswerken tijdens een rondgang bespreken. Steve
een bewoner in het systeem langdurige opvang beweerde dat hij 's avonds
mosselen zou klaarmaken.
Het recept van Steve (niet te verwarren met Steve Stevaert):
Ingridiënten:
- mosselen
- prei-uien
- franse selder
- wortelen
- citroen in schijfjes
- peper van de molen
- mosterd
- zout
-paprika poeder
- curry poeder
- look
- provinciaalse kruiden of mosselkruiden (opgelet hier zit al zout in)
- wijn of bier
Bereiding:
- mosselen veelvuldig wassen
- 1 mosselen 2 kruiden 3 groenten zo opbouwen laag per laag
- bovenaan de schijfjes citroen en mosterd
- witte wijn of bier toevoegen
- regelmatig opschudden tot ze klaar zijn, opdienen met brood of frietjes
Helaas de wijn ontbreekt (in Niemandsland is geen alcohol toegelaten).
Terug naar
boven...
BELGIE:
SLOOTKANTSOEP
Goedkoper kan niet. De voornaamste ingrediënten zijn paardebloembladeren
(pisbloemen in het dialect) en brandnetels. Eenvoudig, maar opvallend lekker.
En, buitengewoon gezond. Paardebloemen en brandnetels vindt men in het
voorjaar in grote hoeveelheden langs slootkanten. (met tuinhandschoenen
plukken).
Leren kennen tijdens een vormingsweekend waarbij we zelf voor het eten moesten
instaan.
Het plezante was dat de groep pas na het eten te horen kreeg wat we eigenlijk
hadden gegeten.
Benodigdheden:
-paardebloembladeren
-brandnetels (samen een flinke plastic zak vol, het is toch gratis)
-wat overgeschoten groente (bloemkool, boontjes, wortel, naargelang wat
voorhanden is)
-2 theelepels zwarte peperkorrels
-bouillonblokjes
-een handje vermicelli
-paar takjes selderie
-water
Bereiding:
Zet het water op met bouillonblokjes. Verwijder de stelen van de brandnetels,
alleen de bladeren worden gebruikt. Zet de brandnetels en de
paardebloembladeren in een tweede pan met ruim water op en kook ze een paar
minuten om de branderigheid kwijt te raken. Schep ze met een schuimspaan uit
de pan, doe ze over in een vergiet en spoel ze goed af om zand kwijt te raken.
Snij de bladeren zo fijn mogelijk. Snij ook de andere groenten klein. Plet de
peperkorrels. Voeg alles bij de bouillon, met de vermicelli, en laat de soep
nog een paar minuten koken.
2 citytrips in Italië brachten ons naar Firenze en Rome (hier werd ik zelfs in audiëntie ontvangen- zie persknipsel) .Van dit mooie land (gelukkig nu herwonnen door Prodi) hebben we dus nog niet veel gezien. Vrij jong nog kwamen we echter geregeld in kontakt met de Italiaanse keuken. Onze goede vrienden – politieke strijdmakkers van het eerste uur (eerst bij de SVV kindervakanties, daarna bij de Jongsocialisten en in de SP) Dolores Baita & Luc De Blieck en Eliane Baita & René Van Gijsegem leerden ons immers tijdens vele vriendenetentjes bij hen thuis proeven van die heerlijke Italiaanse keuken. Dolores en Eliane, wel in België geboren maar van Italiaanse origine, hadden dit uiteraard van thuisuit aangeleerd gekregen van hun sympathieke ouders Cesco en Theresa.
Ingrediënten (4 personen)
4 kalfsschenkels met been
een klein beetje bloem
3 eetlepels olijfolie
een paar ansjovisfilets (naar eigen smaak 5 à 6)uit blik
1 eetlepel gehakte peterselie
één à 2 teentjes knoflook
1 laurierblad
1 dl droge witte wijn
Zout en peper
Bereiding
Bind touw rond de schenkels zodat vlees blijft vast zitten. Wentel het vlees in bloem en bak langs weerskanten in olijfolie (met laurierblad) tot het goudbruin is. Laat het vlees 15 minuten sudderen. Voeg de wijn toe en kruid met zout en peper. Laat 1 uur zachtjes stoven (tot het vlees zacht geworden is) met deksel. Indien nodig voeg af en toe wat water toe. Hak ondertussen de peterselie, de ansjovisfilets en de lookteentjes zeer fijn en voeg dit mengsel na het stoven bij het vlees. Laat dan nog een vijftal minuutjes doorkoken. Dien op met gekookte rijst of met aardappelpuree.
Kung Tom Yam (pikante garnalensoep)
Benodigdheden :
800 g reuzengarnalen
2 eetlepels plantaardige olie
1,5 l water
2 stengels citroengras
30 g kleingesneden galangawortel
20 g kleingesneden gemberwortel
3 verse groene chilipepers
2 verse rode chilipepers
2 lente-uitjes
1 eetlepel koriandergroen
Citroensap
zout
Werkwijze :
- De garnalen wassen, laten uitlekken en de staart afdraaien van de kop. De garnalen pellen en de darm verwijderen.
- De olie in een wok verhitten en de garnaalschalen en –koppen daarin roze bakken.
- Aanvullen met water en zout toevoegen. Het citroengras en de galanga en gemberwortel toevoegen.
- de groene pepers in de lengte halveren, de zaadjes en vliesjes verwijderen. Alles in wok doen, aan de kook brengen en ongeveer ½ uur zachtjes laten sudderen.
- ondertussen van de rode pepers het kroontje afsnijden, zaadjes en vliesjes verwijderen, de pepers in ringen snijden. Ook de lenteuitjes in – niet te kleine – stukjes snijden
- de bouillon zeven en opnieuw in de wok aan de kook brengen. De garnalenstaarten erin leggen en de rode pepers evenals de lentuitjes toevoegen. Alles laten koken tot de garnalenstaarten gaar zijn (zo’n 3 à 5 minuten).
- het koriandergroen toevoegen en de soep op smaak brengen met citroensap.