Toespraak voor heropening speel-o-theek
“Het speelpaleis”
Vierdewereldgroep “Mensen
voor mensen”
Vrijdag 15 september 2007
Een goede avond, allemaal.
Het geeft me een fijn gevoel hier
vanavond samen met jullie het nieuwe kleedje van de speel-o-theek
te bewonderen. Het “speelpaleis” ziet er heel kleurig uit. Ik ben er zeker van
dat elk kind dat hier binnenkomt zich onmiddellijk in een echt kinderparadijs
waant en wil snuisteren tussen de vele rekken.
Een speel-o-theek
werkt een beetje als een bibliotheek, maar dan met speelgoed.
Speelgoed speelt een grote
rol in de ontwikkeling van het kind. Vaak is het duur in aanschaf. Niet elke
ouder heeft de mogelijkheid om veel geld te spenderen aan speelgerief. Soms
zijn kinderen ook vlug uitgekeken op een speeltje.
Menig ouder zucht in de
speelgoedwinkel als hun kind speelgoed wil dat op school of via TV populair is.
Eens thuis, is het speeltje minder flashy en ligt het
gemakkelijk te zieltogen in een hoek. Ik heb het als moeder van 4 kinderen ook
zelf meegemaakt dat een van mijn kinderen een speelding uittestte dat volgens
de reclamespotjes bijzonder attractief was en in de praktijk supersaai. Het
onding liet niet toe enige fantasie in te breien.
Een speel-o-theek
laat toe om het speelgoed te ontlenen, uit te proberen op een vlotte manier.
Ouder en kind kunnen samen een stukje uitkiezen en thuis proefondervindelijk
beleven wat het biedt. Elk kind heeft een temperament, een eigen ik. Wat past
bij je kind, waar is het aan toe ?
Variatie aanbrengen in het
spelleven van je kind, is cruciaal. Via een speel-o-theek
kan dit voor mensen met een dikke en een dunne portemonnee. Meer ontdekken voor
minder geld. Het uitkiezen van het speelgoed stimuleert bovendien het
samenspelen van ouder en kind.
De speel-o-theek
fungeert eveneens als ontmoetingsplek waar ouders en kinderen graag komen om
speelgoed uit te proberen en elkaar te ontmoeten. Laat hen kennis maken met
diverse soms onbekende spelvormen. Er wordt al eens een woordje gewisseld …
“Heb je dat al eens geprobeerd ???”
Van het ene komt het andere.
Een vraag over opvoeding is niet ver af. “Mijn kind luistert niet” of “Mijn
kind is zo timide”. “Mijn kind slaapt niet zo goed” of “Ik krijg mijn kind niet
wakker!. “Mijn kind eet niet zoals moet” of “Mijn kind eet zich rond”. “Mijn
kind wordt gepest” of “Mijn kind is een pester …”.
Kinderen opvoeden kan leuk
zijn. Maar elke ouder zit wel eens met een vraag over het opvoeden van zijn of
haar kind.
Het is prettig om daar met
anderen over te spreken. “Zeg mij eens : hoe pak jij dat aan?”
Ouders blijven zo vaak op hun
honger zitten. Niet iedereen kent de weg naar de speel-o-theek.
Niet iedereen kan terecht bij familie, vrienden of kennissen om vragen te
stellen en oplossingen te zoeken. We hebben nog nooit zoveel aan netwerken gedaan
en toch is het net dunner geworden. ’s Avonds buiten zitten op de drempel van
de voordeur, dat zie je bijna niet meer. Mensen hebben vaak geen tijd of zin
meer om met elkaar te praten. Huisje-tuintje-moeke-vake-kindje,
is niet langer de norm. Een waaier aan samenlevingsvormen kenmerkt onze
samenleving vandaag. Eenouders, superjonge ouders,
gescheiden ouders, gehuwden en
niet-gehuwden, holebi-ouders, ouders met een
handicap, nieuw samengestelde gezinnen waarbij kinderen uit vorige relaties
elkaar ontmoeten in de schoot van een nieuwe thuis, kansarme gezinnen waar het
superlastig is om de eindjes alle dagen aan elkaar te knopen … zovele
gezinsvormen, zovele kinderen met een ander gezicht, zovele onbeantwoorde
vragen…
Deze nood is goed aangevoeld
hier in onze stad. In Aalst bestaat
sinds 2003 een werkgroep opvoedingsondersteuning waar vertegenwoordigers uit
diverse organisaties samen op zoek gaan naar een manier om ouders met hun vele
vragen te helpen. Ook deze organisatie “Mensen voor Mensen” doet haar inbreng
in deze werkgroep en is bezorgd om de materie.
Opvoedingsvragen rijzen bij
elke ouder. Toch is het lastiger om bv. als eenouder helemaal alleen in te staan voor de opvoeding van
je kind. De verantwoordelijkheid ligt op één paar schouders.
Het is als ouder van andere
origine minder makkelijk om je kind in deze samenleving groot te brengen. Zijn
of haar kind maakt kennis met verschillende culturen, wat eigenlijk een
verrijking is, maar ook zorgt voor verwarring zowel bij het kind zelf als bij
de ouder, die samen niet altijd op dezelfde golflengte surfen.
Kansarme ouders vragen zich
dagelijks af hoe hun kind in deze snelle veeleisende samenleving genoeg kansen
kan krijgen om uit de zuigende spiraal te geraken.
Met andere ouders over al
deze vraagtekens praten, over eigen ervaringen, ervaringen uitwisselen ….
Informatie vinden om een aantal dingen zelf op te lossen. Weten waar je terecht
kan met je opvoedingsvragen, op zoek gaan naar passende oplossingen … dat is
een uitdaging in deze stad. Uit de schoot van de werkgroep is reeds een project
“Gezinsleren” geboren, een initiatief
van Basiseducatie in respectievelijk De Notelaar, nu in De Duizendpootjes. Zo’n
projecten zijn nodig. De groep heeft meerdere ideeën klaar die nu nog eventjes
in de frigo liggen te wachten … op goed nieuws.
En dat is er !
Vandaag vrijdag 15/9 heeft onze
stad een subsidieaanvraag ingediend bij Kind & Gezin om een
opvoedingswinkel op te starten. Het is nu spannend afwachten of we in de
prijzen vallen. Als voorzitter van de groep opvoedingsondersteuning ben ik heel
blij dat het stadsbestuur groen licht heeft gegeven voor deze aanvraag. Dank
aan Schepen Patrick De Smedt,
bevoegd voor o.a. Gezin. Hij heeft dit dossier sterk ondersteund en gaf een
flinke duw aan de kar.
De bestaande open werkgroep ziet
samenwerking met de stad als coördinator goed zitten. Dat was na contact deze
week met diverse leden van de werkgroep meer dan duidelijk. Iedereen wil
enthousiast het project mee helpen dragen. Mensen voor Mensen ook. Intense
samenwerking met de speel-o-theek zou fantastisch
zijn om het opvoedingsproject nog meer kansen te geven. Deze unieke ontmoetingsplaats waar ouders
elkaar treffen, waar kinderen bezig zijn met spelen, waar verschillende
werelden en culturen elkaar kruisen, is zeker een geschikte plek om kennis over
opvoeding en ervaringen te delen, met deskundige ondersteuning van een
opvoedingsconsulent waar nodig.
Ik krijg hier ondertussen al
een “thuis”gevoel. Ik voel me in dit midden telkens warm-menselijk
ontvangen. Het lijkt wel of de nestwarmte van het huis “Mensen voor Mensen”,
uit de Eikstraat hier geënt is. Ik proef hier ook diezelfde sfeer en zie hier
ook bekende gezichten. Joke, Heidi, en alle mensen
uit de 4 de wereldgroep, armen en niet-armen, deze week heb ik jullie nog
toevertrouwd dat jullie mij al zoveel kennis bijgebracht hebben. En dat ik nog
steeds bijleer, elke dag. Mijn uitdrukkelijke dank hiervoor.
Voor alle helpende handen die
aan dit schitterende resultaat meewerkten, om deze speel-o-theek
in een nieuw kleedje te stoppen, een dikke proficiat !
Dank voor uw aandacht.
Lucette Callebaut