AFSCHEID VAN RODE VALKENLEIDER LUC STEENHAUT

  

Op dinsdag 26 november’85 overleed Luc Steenhaut op 20-jarige leeftijd ingevolge een ongeluk tijdens het douchen thuis. De ganse socialistische beweging en in het bijzonder de SKVV beweging bieden hierbij hun blijken van medeleven aan. Moge het voor zijn ouders Willy en Liliane, zijn grootouders en zussen een troost zijn bij het grote verlies dat zij nu te verwerken krijgen. 

Tijdens de burgerlijke begrafenis sprak Patrick De Smedt volgende afscheidsrede uit :

 

“Als iemand zo plots uit ons midden wegvalt zoals Luc, dan voelen wij ons diep geschokt. Pas dan beseffen wij hoe klein en machteloos we zijn, hoe vlug het leven kan voorbijgaan. Op zulke ogenblikken schieten woorden tekort en kunnen dan ook nooit toereikend zijn. Toch werd mij door de plaatselijke rode valkenafdeling gevraagd om hier namens hen een kort afscheidswoord tot Luc te richten. Even had de leiding er aan gedacht om voor Luc, hun rode valkenleider en trommelaar, het afscheidslied te zingen of een trommelmars te spelen. Geen van hen (van klein tot groot) kon het echter aan om in de geven omstandigheden een dergelijke pijnlijke opdracht tot een goed einde te brengen. Het afscheid van hun vriend kwam té plots en is té definitief.

En at moeten ij nu zeggen bij dit afscheid ?

Dat Luc een jongen as die zo van het leven hield. Dat hij zijn sprankelende levensvreugde uitdroeg naar zijn medemensen. Dat vrolijkheid en vriendelijkheid bij hem een aangeboren gave was. Dat het aangenaam was in zijn gezelschap te vertoeven. Dat hij graag onder de mensen was en met het lief en leed van iedereen meeleefde.

Luc, uw heengaan is voor al uw vrienden een zware slag. Het meest voor uw ouders, uw grootouders, uw zussen en gans uw familie. Wij kunnen hen slechts troosten met de belofte dat alles wat je voor hen en voor ons hebt gedaan en hebt betekend niet zal vergaan. Luc, je zal blijven voortleven in onze herinnering. Maar wij beloven je ook dat wij allen uw strijd, de strijd voor ons gemeenschappelijk ideaal zullen verder zetten.

 

Vaarwel Luc, vaarwel kameraad.

VRIENDSCHAP !

 

Ook de rode valkenleider Jean-Paul Ringoir maakte een afscheidsgroet aan Luc, zich inspirerend op een aantal jeugdliederen.

 

“Uit der dagen grauwe zorgen, treeën wij voorwaarts met de tijd”.

Deze woorden zijn een symbool voor jeugdig zijn en vooruitstrevendheid.

 

“Kom en reik de handen”

Was ook voor u een vast idee. Hoe dan ook, waar je kon dienstig zijn hielp je altijd steevast mee.

 

“Hier is onze fiere pinksterblom, en ik zou ze zo graag eens wezen”.

Ook deze zin was uw parool. De levenslust, de levensvreugde, eigen aan uw prille jeugd waren getuige van uw inzet en verantwoordelijkheid.

 

“Een nieuwe lente, een nieuw geluid”.

Voor ons allen straalde u steeds vreugde uit, voor groot en klein, wie het ook mocht zijn, uw vriendschap was een waar festijn.

 

“Links, links, links, pionier, wij marcheerden zij aan zij”.

Ja als pionier, als kernvalk was je steeds actief.

 

“De trommel slaat, de fluite gaat, de wind ontvouwt de vanen”.

Inderdaad, trommel en klaroen stonden ook in uw blazoen.

 

“De gedachten zijn vrij”

Mogen uw ideeën en initiatieven weerklank vinden.

 

Vaarwel Luc, vaarwel kameraad.

 

 

Patrick De Smedt