Huisvesting

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Huisvestingsproblemen doen zich verhoudingsgewijs meer voor in de stedelijke agglomeraties, bijzonder in de 19de eeuwse gordels. Aalst is daar vooral op de rechteroever nog steeds een sprekend voorbeeld van. Er is in ons land dan ook nooit op een substantiële of systematische manier geïnvesteerd in de vernieuwing van het stedelijke woonpatrimonium.

lees meer...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dames en heren,

 

 

Een van de meest in het oog springende welzijnsnoden is zeker ook in Aalst de sociale woningnood of het tekort aan betaalbare huurwoningen. Nochtans is wonen een van de meest cruciale basisbehoeften en heeft "menswaardig" leven bijzonder veel te maken met de woonomstandigheden.

 

Vanuit het gelijkheidsprincipe "recht op wonen voor iedereen" is het de taak van de overheid ervoor te zorgen dat ook gezinnen die over onvoldoende financiële middelen beschikken om een woning te kopen of te huren in de privé sector, op een degelijke wijze gehuisvest kunnen worden.

In de BRT panorama-uitzending rond armoede in 1990 met o.a. opnames in Aalst, getuigde een jonge moeder dat de ratten aan het wiegje van haar kind knaagden. Een oud vrouwtje toonde aan televisiekijkend Vlaanderen haar kleine met vocht doortrokken huisje met dat ene, het enige waterkraantje naast de voordeur.

 

In het vorig jaar uitgegeven armoedeboek "Overleven in Aalst, 100 jaar na Daens" kan men het verhaal lezen van mensen, Aalstenaars, die overnachten in cafés het station, een garage of vrachtwagencabine

 

Tijdens de eerste gespreksavond van de pas opgerichte Aalsterse Vierde Wereld-vereniging "Mensen voor Mensen" vertelde een stadsgenoot openhartig dat hij ook tijdens de winterperiode in een ijskoude caravan woonde en er een ongeneeslijke longkwaal opdeed.

 

Tijdens mijn spreekuren als Schepen komen mensen vragen of ze desnoods een paar nachten in het ziekenhuis of de politiecel terechtkunnen.

 

Deze middag nog vroeg iemand in mijn aanwezigheid aan mijn voorganger schepen Hooghuys naar zijn ervaringen als schepen van Openbare Werken en Patrimonium. Zijn antwoord was dat de verhalen van mensen in woningnood voor hem het meest aangrijpend waren. Ik voegde eraan toe dat nu ik deze verhalen bijna machteloos en met veel pijn in het hart dagelijks moet aanhoren.

 

Dames en heren, op dit moment laat het stadsbestuur een 10-tal gezinnen, waarvan 4 met kinderen, verblijven in leegstaande bureelruimten van het stadsbestuur.

 

Mevrouw de burgemeester, mijnheer de minister, u weet dat ik niet overdrijf.

De verantwoordelijken van de sociale bouwmaatschappijen, het O.C.M.W., Niemands-land en de Huurdersbond weten ook maar al te goed dat de wachtlijsten voor een sociale woning dag na dag langer worden. 3 000 kandidaten in Aalst, waarvan minstens 500 schrijnende situaties is niet niks. Helaas moeten wij ook andere vaststellingen doen : de prijzen die voor een zelfs kleine vochtige huurwoning gevraagd worden zijn bijzonder hoog, zowel in geld uitgedrukt als in percentage van het beschikbaar inkomen, als men het moet stellen met 19 709 fr. stempel- of O.C.M.W.-geld.

 

Zelfs voor een gemeubelde kamer zonder enig komfort durven en mogen de  huisjesmelkers schandalig hoge prijzen vragen. Voor een kamer met gemeenschap-pelijke WC en lavabo durft men hier 10 000 fr. vragen.

 

Voor een onaangepaste en ongezonde woning met vocht en schimmel, lekkend dak en kapotte leidingen wordt zonder schaamte 15 000 fr. gevraagd. Hier speelt de vrije markt. De vraag naar woningen is immers groot en het aanbod klein.

Als er zich thans in Aalst dergelijke problemen voordoen heeft dat vooral met volgende oorzaken te maken. Aalst heeft in verhouding zeer veel oude woningen. Er is dus vooral behoefte aan comfortverbetering en aanpassingswerken. Daarnaast is de sociale woningsector te weinig uitgebouwd in verhouding tot de private markt.

 

Dat Aalst in het verleden eerder misdeeld was op gebied van subsidiëring mag blijken uit het feit dat amper 2,5 % van alle huurwoningen een sociale huurwoning is. We komen daarmee na Antwerpen, Gent, Mechelen, Halle-Vilvoorde, Hasselt, Ieper, Turnhout, Leuven, Sint-Niklaas, Brugge, Dendermonde, Maaseik, Tongeren en Oostende !

In de periode '85-'89 kwam slechts 3 % van de huisvestingssubsidies en 4 % van de subsidies voor infrastructuur het arrondissement Aalst ten goede.

 

Met het aantreden van Minister De Batselier kwam er echter een grondige kentering in het beleid van de Vlaamse Gemeenschap. De Vlaamse Regering kwam met een nieuw sociaal-democratisch offensief : het inmiddels gekende urgentieplan voor een solidaire samenleving. De minister voor huisvesting zorgde voor een kapitaalsinjectie van
15 miljard via de nieuwe financieringsholding Domus Flandria, met als doel het snel realiseren van 10 000 sociale woongelegenheden.

 

Dank zij dit dynamisch beleid van de minister kreeg men her en der in Vlaanderen en zeker ook in Aalst weer hoop in een bijna uitzichtloze situatie.

 

Ik maak graag van de gelegenheid gebruik (en ik ben hier de tolk van de het voltallig college) om de minister te feliciteren met deze aanpak en hem bovendien nadrukkelijk te danken voor het welwillend oor, waarmee hij bij meer dan 1 gelegenheid naar onze Aalsterse problemen heeft geluisterd. Van de twee projecten die het stadsbestuur zelf indiende werd dit project weerhouden. Graag hadden wij ook het project Beekveld-straat met 51 wooneenheden gerealiseerd maar dit strandde op de onverenig­baarheid van de voorwaarden gesteld door Domus Flandria en de stedenbouwkundige voorschriften van het Bijzonder Plan van Aanleg. Ik meen te mogen zeggen dat de Aalsterse projecten goed gespreid zijn over de verschillende aanvragers : stadsbe-stuur, sociale bouwmaatschappijen en O.C.M.W., zodat na de huidige overgangs-periode van nog een tweetal jaar wij voor Aalst mogen spreken over een globale toename van het aanbod met ongeveer 600 sociale woongelegenheden.

 

Het kan niet anders dan dat deze evolutie ook een gunstig maatschappelijk effect zal hebben op de huurprijzen in de privé-sector

 

Inmiddels, dames en heren, heeft ook het stadsbestuur niet stilgezeten :

 

·         Aalst is een van de weinige steden in Vlaanderen die nu reeds beschikt over een 140-tal sociale woningen, die we trouwens op een systematische manier saneren en qua komfort verbeteren.

·         Wij hebben het huurreglement aangepast in functie van de kwaliteit en de grootte van de woning maar vooral i.f.v. het inkomen, waarbij onze inkomensgrenzen veel scherper zijn dan die van de sociale bouwmaatschappijen.

·         Aalst heeft tot dusver 3 erkende herwaarderingsgebieden die nu geactualiseerd worden.

·         De afbakening van woonnoodgebieden, de gevoerde enquête naar de woonkwa-liteit, de invoering van de belasting op leegstand, het reglement op kamerwonen, de oprichting van een sociaal verhuurkantoor, de OCMW premie voor bestaans-minimumtrekkers, de oprichting van een woonwagenterrein en de al vermelde ter beschikkingstelling van noodwoningen, illustreren de wijze waarop het stadsbe-stuur begaan is met deze problematiek.

 

Het ontwerp van dit nieuwbouwproject voor de bouw van 39 appartementen in deze volkrijke buurt aan de Moorselbaan werd aan de gemeenteraad van 31 augustus 1993 voorgelegd met een raming van ongeveer 68 miljoen (exclusief BTW en ereloon).

 

Door het stadsbestuur werd aan de ontwerpers opdracht gegeven een kwaliteitsvol gebouw te realiseren dat bovendien esthetisch een verrijking diende te zijn voor de woon-winkelstraat.

 

Ik kan hier vandaag dan ook benadrukken dat het begrip "sociaal appartement" in dit dossier beperkt blijft tot de oppervlakte van de appartementen.

 

In de indeling van de appartementen werd gestreefd naar een divers aanbod met een voorkeur voor ‚‚éénpersoonsstudio's en tweepersoonsappartementen (6 ervan worden op het gelijkvloers voorzien voor rolstoelgebruikers).

De bijna 62 meter brede gevel wordt in de diepte gebroken door het opsplitsen in 3 volumes, waarbij vooraan een groenzone kan behouden blijven.

In functie van het winkelcentrum is in het midden van het gebouw een doorgang voorzien naar de achtergelegen parking.

 

De ingangen van de appartementen (2 vooraan en 2 in zij-ingang) werden gesplitst zodat de gangen zo kort mogelijk gehouden werden om eentonigheid en verloren ruimte te vermijden maar vooral om een betere sociale controle mogelijk te maken.

 

Bijkomend aan de appartementen worden in de kelderverdieping afzonderlijke bergingsruimten (3 m²) voorzien terwijl op de gelijkvloerse verdieping een gemeenschappelijke fietsenberging (27 m²) komt.

 

De opvatting en uitrusting van de appartementen met balkon is conform de Domus Flandria normen. Inzake materiaalkeuze, brandveiligheid, warmte-isolatie, verluchting en geluidsisolatie wordt aan de laatste strenge normering voor particuliere appartementen voldaan .

 

De uitvoeringstermijn werd bepaald op 200 werkdagen. De terbeschikkingstelling aan de meest behoevenden in onze stad kan aldus worden voorzien begin maart 1995.

 

Dames en heren,

 

Ik ben bijzonder blij met de nakende realisatie van dit project in de buurt waar ik geboren ben. Als kleine jongen kwam ik hier op exact dezelfde plaats met grote ogen kijken naar het spektakel dat het oud-slachthuis van Aalst in al zijn kleuren en geuren te bieden had. Iemand die perfect zal begrijpen waarover het gaat is Kamiel Sergeant, keizer karnaval en handelaar van de Moorselbaan maar ook iemand met een groot hart voor de minst begoeden van onze samenleving.

Ik dank de collega's van het college en de gemeenteraad voor de wijze waarop wij samen aan dit dossier hebben gewerkt.

Ik dank de minister voor zijn steun, sympathie en uiteraard zijn komst naar hier.

 

Ook de inspanningen van mevrouw Blomme, voorzitter van Domus Flandria hebben wij tenvolle gewaardeerd.

 

Ik dank ook de ontwerpers Johan en Wim Verdoodt voor de samenwerking en de eigen stadsmedewerkers o.l.v. de stadsarchitect mevrouw Eylenbosch.

 

Ik ben ervan overtuigd dat de NV Interbuild de opdracht degelijk en binnen de gestelde termijn tot een goed einde zal brengen.

 

 

Dames en heren,

 

elke bijkomende sociale woning en de manier waarop deze wordt toegewezen is vandaag belangrijk, willen wij verkiezingsuitslagen zoals vorige zondag vermijden.

 

Dames en heren U weet wat ik bedoel !

 

 

PATRICK DE SMEDT

Schepen van Openbare

Werken en Patrimonium

 

 

Terug naar begin van pagina…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op donderdag 28 januari om 19.30 u. vond in het Belfort de installatievergadering plaats van de Stedelijke Woonraad.

Die installatievergadering heeft lang op zich laten wachten. Dat gaf de diensten van Schepen Patrick De Smedt de gelegenheid om zich goed voor te bereiden en zich te kunnen afstemmen op Gent.

Voor deze voorbereiding dankte de Schepen zijn medewerkers, alsook de Gentse collega's.

Aalst heeft een lange en goede traditie met betrekking tot inspraak over alle mogelijke thema's dank zij diverse adviesraden. Tot nu toe was er eigenlijk weinig inspraak voor wat het beleidsdomein "wonen" betreft.

De Vlaamse Wooncode gaf hier een aanzet tot activering van de contacten tussen verantwoordelijken en bewoners.

Belangrijk is eens na te gaan wat er in het verleden in Aalst reeds allemaal gerealiseerd werd : een woonenquête werd gehouden, een voorzichtige aanzet werd gegeven om overleg te plegen tussen de verschillende sociale bouwmaatschappijen, sociale woningen werden gesaneerd, een aanzienlijk aantal nieuwe sociale woningen (o.a. via Domus Flandria) werden gerealiseerd, inbreidingsgerichte woonprojecten kregen voorrang, de belasting op leegstand werd ingevoerd. Voor het verkrijgen van een sociale woning werd er een centraal inschrijvingssysteem ingevoerd, noodwoningen werden ter beschikking gesteld, een stedelijk reglement kamerwonen werd ingevoerd, het sociaal verhuur-kantoor werd uitgebouwd als instrument ter verhoging van de toegankelijkheid van de privé-huurmarkt, herwaarderingsgebieden werden erkend en woonnoodgebieden (nu woonvernieuwingsgebieden genoemd) werden afgebakend. Er vond een uitbouw van de huisvestingsdienst plaats o.a. door middel van het oprichten van de "woonwinkel", de inrichting van een tweede en derde woonwagenterrein wordt voorbereid, twee bejaardenserviceflats en één nieuw rustoord werden gerealiseerd, een technische adviesstructuur werd in het leven geroepen die vooral informatie verstrekt met betrekking tot geschatte renovatiekosten, vergunningsplichtige werken, administratieve procedures voor het verkrijgen van vergunningen en technische randvoorwaarden. Men kan beroep doen op een voorschottenfonds voor premies, een aantal private VZW's in de sector (zoals Niemandsland, Konker, Acro) werden gesubsidieerd en tenslotte volgt nu de installatie van de Woonraad.

Waar de aandacht vroeger vooral naar de kwantiteit ging (nl. het aanbod verhogen), en wonen gezien werd als recht en als basisbehoefte, verplicht de Vlaamse Wooncode en SIF het stadsbestuur nu, en terecht, tot nadenken en handelen in samenspraak met de betrokkenen. Dit alles met betrekking tot de relatie kansarmoedebestrijding en leefbaarheid en kwaliteit van de woonomgeving.

Schepen De Smedt denkt even terug aan de tijd dat er vooral snel en efficiënt, met weinig randvoor-waarden, een antwoord moest gegeven worden op het schrijnend tekort aan sociale woningen in Aalst, ook aan de tijd dat de stad mensen liet slapen in bureaus, in politiecellen of in het ziekenhuis, en eveneens vernoemt hij in dit verband de panoramauitzending met schrijnende beelden uit Aalst.

Mooi of minder mooi voorbeeld is het St.-Elisabethproject. Dit project was het antwoord op de dringende noodzakelijke input van een aantal bijkomende woningen. Hier werd inderdaad te weinig aandacht besteed aan de leefbaarheid in de omgeving. Het gevolg hiervan is een te grote concentratie van mensen, zodanig dat men nu zelfs spreekt over een getto. Dit zal men nu proberen te verbeteren door het aantal woningen af te bouwen en de vrijgekomen open ruimte uit te bouwen. Dergelijke maatregel zal natuurlijk gebeuren in samenspraak met de bewoners.

Kwantiteit en kwaliteit zullen in de toekomst beter met mekaar verzoend moeten worden.

Ook op Vlaams niveau hebben achtereenvolgens Minister De Batselier en Minister Peeters opvallend veel stimulansen gegeven inzake het huisvestingsbeleid. De Schepen is hen hiervoor dankbaar.

Veel geld kwam en komt nog steeds naar Aalst. Veel nieuwe instrumenten werden aangereikt via de Vlaamse Wooncode.

Het doel van de Woonraad (nl. art. 3) vermeldt het volgende :

De Stedelijke Woonraad Aalst is een centrum van advies, inspraak en overleg betreffende het stedelijk woonbeleid. Hij stimuleert en bevordert de inspraak van buurtbewoners en heeft eveneens tot opdracht, hetzij op verzoek, hetzij op eigen initiatief, adviezen te verlenen aan het College van Burgemeester en Schepenen of voorstellen te doen aangaande problemen die verband houden met het stedelijk woonbeleid en de desbetreffende activiteiten in de stad Aalst.

Conform de statuten werd door het College van Burgemeester en Schepenen een voorzitter en een secretaris aangeduid. Er werd gekozen voor kwaliteit en ervaring. Als voorzitter werd de heer Joris De Moor (SIF-Coördinator van Gent en afgevaardigde van de SP-fractie) aangenomen en als secretaris mevrouw Linda Troch (verantwoordelijke huisvestingsdienst Aalst).

Zij gaan de dagelijkse leiding waarnemen over een 40-tal leden van de algemene vergadering en de mogelijks op te richten werkgroepen.

Het woonbeleid is een materie in volle expansie die volledig herdacht wordt. Er kondigt zich voor deze raad een zeer drukke periode aan.

Een aantal mogelijke aandachtspunten zijn : het structuurplan, het mobiliteitsplan, de woon-behoeftenstudie, SIF-omgevingsanalyse met betrekking tot de huisvesting (nu reeds geagendeerd), de zigeunerproblematiek, de politieke vluchtelingen, de bejaarden, alleenstaanden, minder-validen, daklozen, enz., en het wonen boven winkels

Schepen De Smedt hoopt op een actieve werking en vooral op een goede samenwerking. Hij zal proberen veel te luisteren en vooral weinig te zeggen. Woord en daad is nu aan de Woonraad.

Nadien werd door het stadsbestuur aan alle aanwezigen nog een drankje aangeboden.

 

 

 

Terug naar begin van pagina…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dames en heren,

 

 

17 oktober is de Werelddag van de Verenigde Naties van Verzet tegen de Armoede. Ook bij ons is er schrijnend onrecht en leven mensen in onwaardige omstandigheden. In Aalst slaan momenteel velen de handen in mekaar rond de schreeuw " stop de armoede ".

Het komend weekend van 14 en 15 oktober staat ook in Aalst volledig in dit teken, en terecht want ook in Aalst leven ongeveer 4.500 mensen in slechte omstandigheden. Dit betekent dat zij te weinig geld hebben om te eten, zich te kleden en te ontspannen. Huisvesting, een degelijk dak boven het hoofd hebben, is in veel gevallen het dringendste probleem.

 

Sedert 1990 werden zowel op het niveau van de Vlaamse Gemeenschap als in diverse steden en gemeenten initiatieven genomen om het " recht op wonen" voor iedereen, concreet gestalte te geven.

Op het niveau van de Vlaamse Regering was het vooral Minister Norbert De Batselier die aan de basis lag van een hele reeks beleidsmaatregelen waarvan het urgentieplan voor de bouw op korte termijn van 10.000 nieuwe sociale woningen, de meest in het oog springende realisatie was en is.

 

Dames en heren,

 

Naar aanleiding van de eerste steenlegging op 17 juni vorig jaar, had ik de gelegenheid dieper in te gaan op de situatie in Aalst met enkele terugkerende markante gebeurtenissen zoals de Panorama uitzending van 1990 met o.a. schrijnende beelden uit Aalst, het Armoedeboek "Overleven in Aalst, van 1993 en de enquête naar de woonkwaliteit en woontevredenheid in Aalst.

 

Van de kant van het stadsbestuur werden in dezelfde periode verschillende initiatieven genomen. Aalst is één van de weinige steden in Vlaanderen die zelf beschikt over een 140-tal sociale stadswoningen. Deze worden één na één systematisch gerenoveerd met een aanzienlijke verbetering van het wooncomfort, en worden verhuurd op basis van veel scherpere inkomensgrenzen dan bij de sociale bouwmaatschappijen, zodat de zwaksten hier nog beter aan bod komen.

 

Met de afbakening van woonnoodgebieden en de erkenning van  herwaarderings-gebieden, de invoering van de belasting op de leegstand, het reglement op het kamerwonen, de oprichting van een sociaal verhuurkantoor en de terbeschikking stelling van noodwoningen wordt duidelijk gemaakt dat het stadsbestuur terdege begaan is met de sociale woningnood.

De recente beslissing van de gemeenteraad om 40 sociale woningen in de Bevrijding-straat te vernieuwen bewijst de permanente zorg die hierbij aan de dag wordt gelegd.

Ik kan daar vandaag nog aan toevoegen dat wij de dienst huisvesting tot een echte woonwinkel willen omvormen, met als doel aan de bevolking een volledig en overzichtelijk informatie- en dienstenpakket aan te bieden op één gecentraliseerde plaats.

 

De situering van deze 39 appartementen op de Moorselbaan is perfect in te passen in de filosofie van het nieuwe sociaal woonbeleid in Vlaanderen : in plaats van het creëren van nieuwe wijken aan de rand van de stad, werd ook hier geopteerd voor het opvullen van een braakliggend perceel op de rechteroever, in een volkrijke buurt tussen Dender en Leopoldlaan.

Zowel door de subsidiërende overheid als door de opdrachtgever, de stad Aalst, werd vooral gedrukt op de noodzaak om een kwaliteitsvol gebouw op te richten, dat bovendien ook esthetisch een verrijking moest zijn voor het straatbeeld.

 

Wij denken dat de ontwerper, de BVBA Verdoodt & Verdoodt, in dit opzet geslaagd is, waarvoor onze felicitaties.

 

Het begrip "sociaal appartement" kan in dit project enkel nog in verband gebracht worden met de oppervlakte van de appartementen.

Inzake materiaalkeuze, brandveiligheid, verluchting, warmte- en geluidsisolatie is voldaan aan de meest recente normen voor de bouw van particuliere appartementen.

 

Door het breken van de 68 meter brede gevel in de diepte werd het geheel aantrekkelijker en ontstond vooraan een kleine open ruimte. Door het voorzien van 2 toegangen tot het gebouw kon men de gangen kort houden. Op die manier gaat minder ruimte verloren en is er ook een betere sociale controle mogelijk. De doorgang naar de achtergelegen parking is bedoeld voor voetgangers in functie van het winkelcentrum.

Bij de indeling van de appartementen werd gestreefd naar een divers aanbod met een voorkeur voor éénpersoonsstudio's  en aandacht voor rolstoelpatiënten .

 

De toewijzing van de 39 appartementen gebeurde conform de bepalingen van het Besluit van de Vlaamse regering op basis van objectieve criteria. In toepassing van dit besluit besliste de gemeenteraad om voorrang te geven aan kandidaat-huurders die tenminste 3 jaar in de stad wonen.

Bij de toewijzing werd ook nauwgezet rekening gehouden met de vastgelegde prioriteiten voor rolstoelpatiënten, huurders van een niet aangepaste stadswoning en huurders die een ongezonde of onbewoonbare woning moeten ontruimen. Verder legt het Besluit de verplichting op om de chronologische volgorde op basis van de inschrijvingsdatum te respecteren. Op deze wijze behoort het vroegere systeem, waarbij de toewijzing van een sociale woning,  vaak via vriendjespolitiek tot stand kwam gelukkig definitief tot het verleden.

Zo behoren de huidige bewoners tot de gelukkigen en zijn zij hier vandaag het levendig bewijs van een eerlijke politiek.

 

De totale kostprijs met inbegrip van de aankoop van grond, omgevingswerken en aansluiting van nutsleidingen bedraagt circa 93 miljoen.

Op basis van deze kostprijs en rekening houdend met de verkregen subsidies werd de huurprijs vastgelegd, uiteraard ook rekening houdend met de grootte van het inkomen.

 

Inmiddels zijn alle woongelegenheden verhuurd en zijn ook alle technische mankementen verholpen.

De gemeenteraad keurde op 5 september ten slotte het huishoudelijk reglement goed. Hierin zijn een aantal praktische afspraken opgenomen over wederzijdse rechten en plichten van de bewoners. In dit verband kan volledigheidshalve nog melding gemaakt worden van een forfaitaire huurlast van 600,-fr per maand voor schoonmaak van de gemeenschappelijke delen, onderhoud van de technische installatie en voor de huur van een huisafvalcontainer.

 

Dames en heren,

 

De officiële inhuldiging van vandaag is voor de circa 75 inwoners het begin van een nieuwe periode in hun leven.

Ik wens iedereen, namens het stadsbestuur veel geluk in deze nieuwe omgeving en wij hopen voor de toekomst te kunnen rekenen op een goede verstandhouding en samenwerking. Wij verwachten respect voor mekaar en respect voor dit mooie nieuwe gebouw.

Ik wil hier wel in alle duidelijkheid zeggen dat het stadsbestuur streng zal optreden tegenover diegenen die zich niet aan de regels houden en niet zal aarzelen om, als het moet zelf tot uitdrijving over te gaan.

 

Voor het stadsbestuur is dit weliswaar het einde van dit bouwdossier maar tegelijk het begin van een nieuwe periode. Voor het lenigen van de woningnood in Aalst is een veelvoud van dit soort realisaties noodzakelijk. De hoop is gewettigd dat wij over enkele jaren kunnen spreken over 600 nieuwe sociale huurwoningen in Aalst.

 

Het project Sint-Elisabeth van het O.C.M.W. met 90 sociale huurappartementen staat onder dak en zal volgens planning klaar zijn tegen eind '96.

 

Veilig wonen verhuurt 25 woongelegenheden in de Ridderstraat vanaf 1 januari '96 en 31 woongelegenheden in de Withuisstraat vanaf 1 september '96. Het project Onze-Lieve-Vrouwstraat met 6 appartementen is reeds in gebruik sedert begin 1995.

 

In het kader van het woonnoodgebied wordt de stervorm van het voormalig Sint-Elisabeth hospitaal door Dewaco gerenoveerd en omgebouwd tot 44 sociale woningen. Men hoopt hiermee eind '97 klaar te zijn. Dezelfde maatschappij bouwt een woningblok met 14 sociale appartementen in de Sint-Jobstraat, te huur vanaf eind '96 en nog eens 44 appartementen in samenwerking met Domus Flandria in de Rozendreef. Het einde van de werken is hier voorzien voor eind 1997.

 

De C.V. voor Huisvesting plant op termijn de bouw van 52 woningen in de verkaveling Horebekeveld. Vóór eind '97 worden op de terreinen Fiberfleet door deze maatschappij ook nog eens 44 sociale woongelegenheden gebouwd.

Tot hetzelfde geheel behoren de 14 woningen van Ons Zonnig Huis in het centrum van Hofstade en de 20 ééngezinswoningen die gebouwd zullen worden in de Terbekenstraat. De serviceflats Kareelhoven, de nieuwe rusthuizen Mijlbeke en Hopperank van het O.C.M.W. zijn samen goed voor een 300-tal rusthuisbedden.

 

Er is ook goede hoop dat in de voormalige mutualiteitsgebouwen  in de Sint Kamielstraat op middenlange termijn een belangrijk project kan gerealiseerd worden.

 

Aangezien al deze projecten ook onderworpen zijn aan het Nieuwe Sociale Huurbesluit wil het stadsbestuur er naar streven om ook hier, in het belang van iedereen, de toewijzingen te laten verlopen via het inschrijvingsregister van de stad. Wij kregen hiervoor al de toezegging van het O.C.M.W. en van één sociale bouwmaatschappij. Ik vindt dat het noodzakelijk is en de moeite loont om hier in het belang van de kandidaat huurders te blijven ijveren voor het tot stand

komen van dit centraal inschrijvingssysteem

 

Onze hoop voor de toekomst is ook gesteld op het beleid van de huidige huisvestingsminister Leo Peeters ( die hier helaas niet aanwezig kon zijn ).

De minister wil op korte termijn het probleem van de zogenaamde achtergestelde buurten aanpakken. Zo zal volgende maand reeds een atlas van de achtergestelde buurten in Vlaanderen voorgesteld worden. Op basis van die gegevens wil het Vlaams Gewest met de lokale overheden wijkontwikkelingsplannen afsluiten met heel precieze doelstellingen.

Via een nieuw Sociaal Impulsfonds plant het Gewest alvast de renovatie van 10.000 woningen in Vlaanderen. Aalst is uiteraard nu reeds vragende partij.

 

Tot besluit en alvorens U uit te nodigen op een kleine receptie wil ik eerst nog enkele mensen bedanken :

 

1)  Voormalig Minister Norbert De Batselier en mevrouw Linda 

      Blomme, voorzitter van Domus Flandria.

2)  De Heer Denissen, Algemeen Directeur van Domus Flandria

3)  De ontwerpers architecten Johan en Wim Verdoodt

4)  Het aannemersbedrijf  N.V. Interbuild uit Gent en de 

     onderaannemers

5)  Onze eigen stadsdiensten, in het bijzonder de technisch dienst en de dienst Uitvoering voor de bijkomende werken en laatst maar niet in het minst Alain Van Geem en Linda Troch van de dienst Huisvesting voor het dagelijks beheer en de coördinatie. Het doet plezier dat zij met zeer veel inzet en begrip deze niet gemakkelijke sociale opdracht op correcte wijze dagelijks met evenveel enthousiasme blijven uitvoeren. Zij zijn vriendelijk en behulpzaam, maar let op, daar waar nodig zullen ze met de steun van het stadsbestuur ook streng en kordaat optreden.

 

Ik dank U allen voor uw aandacht.

 

 

PATRICK DE SMEDT

Schepen van Openbare Werken,

Patrimonium en Huisvesting

 

 

Terug naar begin van pagina…